Σε μιά ραχούλα καθόνταν ο Σήφης και ο Μανούσος και αγνάντευαν την δύση του ήλιου στον Ψηλορείτη. Κάποια στιγμή πλησιάζει ένας τουρίστας καί τους λέει: - Ντου γιου σπικ ιγκλις; Κοιτιώνται οι δυό τους και απαντάει ο Μανούσος: - Τς. - Σπρέχεν ζι ντόιτς; - Τς. - Παρλάρε ιταλιάνο; - Τς. - Παρλέ βου φρανσέ; - Τς. - Πάρλα εσπανιόλ; - Τς. Απογοητευμένος ο τουρίστας απομακρύνεται. Λέει ο Σήφης του Μανούσου: - Μωρέ Μανούσο... - Μμμμ; - Μωρέ Μανούσο εν κατέομε καμμιά ξένη γλώσσα. Πρέπει να πάμε να μάθουμε καμμία... - Γιάντα μωρέ Σήφη; Ήντα να τηνε κάμομε; - Ε, τί... Για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. |
- Και τούτος που ήξευρε πέντε μωρέ, συνεννοήθηκε; |
Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012
Ξένες Γλώσσες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου